حدیث شماره:21

  متن روایت:


علیک السلام یا سفیان ، انزل فنزلت فعقلت راحلتی ثم أتیته فجلست إلیه فقال : کیفقلت یا سفیان ؟ فقلت : السلام علیک یا مذل رقاب المؤمنین . فقال : ماجر هذا منکإلینا ؟ فقلت : أنت والله - بأبی أنت وأمی - أذللت رقابنا حین أعطیت هذا الطاغیةالبیعة وسلمت الامر إلى اللعین بن اللعین بن آکلة الأکباد ، ومعک مائة ألف کلهمیموت دونک ، وقد جمع الله لک أمر الناس . فقال : یا سفیان ، إنا أهل بیت إذا علمناالحق تمسکنا به ، وإنی سمعت علیا یقول : سمعت رسول الله صلى الله علیه وآله یقول : لا تذهب اللیالی والأیام حتى یجتمع أمر هذه الأمة على رجل واسع السرم ضخم البلعومیأکل ولا یشبع ، لا ینظر الله إلیه ولا یموت حتى لا یکون له فی السماء عاذر ولا فیالأرض ناصر ، وإنه لمعاویة ، وإنی عرفت أن الله بالغ أمره . ثم أذن المؤذن فقمناعلى حالب یحلب ناقة فتناول الاناء فشرب قائما ثم سقانی ، فخرجنا نمشی إلى المسجدفقال لی : ما جاءنا بک یا سفیان ؟ قلت : حبکم والذی بعث محمدا بالهدى ودین الحق ،قال : فأبشر یا سفیان فإنی سمعت علیا یقول : سمعت رسول الله صلى الله علیه وآلهیقول : یرد علی الحوض أهل بیتی ومن أحبهم من أمتی کهاتین ، یعنی السبابتین ، ولوشئت لقلت هاتین یعنی السبابة والواسطی إحداهما تفضل على الأخرى أبشر یا سفیان فإنالدنیا تسع البر والفاجر حتى یبعث الله إمام الحق من آل محمد صلى الله علیه وآله ) هذا لفظ أبی عبید وقال ) وفی حدیث محمد بن الحسین وعلی بن العباس بعض هذا الکلامموقوفا عن الحسن غیر مرفوع إلى النبی صلى الله علیه وآله إلا فی ذکر معاویة فقط

  ترجمه:


سرى بن اسماعیل ، از شعبى ، از سفیان بن ابى لیلى ، روایت کرده است که : شخصى بنامسفیان به امام حسن علیه السلام سلام کرده وجسارت نمود ، حضرت در پاسخ او فرمود : ) سلام بر تو اى سفیان بیا پائین ، سفیان مىگوید : پس پائین آمده و مرکب سوارى خود رابسته سپس نزد حضرت نشستم ، به من فرمود : چه گفتى اى سفیان ؟ عرض کردم : سلام بر تواى کسى که مؤمنین را ذلیل و خوار کردى ، حضرت فرمود : چه چیزى تو را مجبور کرده چنین بگوئى ؟ گفتم بخدا سوگند تو در مقابل معاویه با بیعت خود و تسلیم حکومت به اوما را در مقابل این ملعون فرزند ملعون و فرزند [ هند ] جگرخوار ذلیل کردى در حالیکه صد هزار نفر حاضر بودند در کنار تو جنگیده تا کشته شوند و مردم همه مطیع تو بودندحضرت فرمود : اى سفیان ما اهل بیت زمانیکه حق را بیابیم به آن چنگ خواهیم زد و من از پدرم علی علیه السلام شنیدم که مىفرمود : از رسول خدا صلى الله علیه وآله شنیدهکه مىفرمود : شب و روز سپرى نخواهد شد و زمان نخواهد گذشت تا آنکه امور این امت بدست مردى مىافتد که داراى باسن ، بزرگ و حلق گشاد است که هر چه مىخورد سیر نمىشود . خداوند به او نظر نکرده و از عنایت محرومش نموده تا زمانى که از جنایات او همه بیزار شده و دیگر کسى از او راضى نبوده ، تا اینکه مىمیرد ، او معاویه است و منمىدانم که امر خداوند شدنى است . راوى مىگوید : صداى اذان بلند شد وما نیز برخاستیم بسوى مردى که شترش را مىدوشید رفتیم وحضرت از او شیر گرفته و نوشید و به من هم داد . سپس بسوى مسجد روانه شدیم حضرت به من فرمود : اى سفیان ، چه چیزى باعث شد نزد ما بیایى ؟ عرض کردم : بخدائى که محمد ( صلى الله علیه وآله وسلم ) را براى هدایت ودین حق فرستاده تنها بخاطر دوستى شما آمدم . حضرت فرمود : تو را بشارت دهم اى سفیان که از علی علیه السلام شنیدم مىفرمود از پیامبر صلى الله علیه وآله شنیده است کهفرمود : اهل بیت من و کسانى که ایشان را دوست دارند مانند این دو انگشت ( سبابه) در کنار حوض بر من وارد خواهند شد ومن اگر بخواهم مىگویم مانند این دو انگشت سبابهو انگشت وسط که بلندتر است ( اشاره به برترى اهل بیت بر دوستانش ) و نیز تو را بشارت دهم به اینکه دنیا تمام بدان وخوبان را فرا خواهد گرفت تا آنکه خداوند امامحق را از آل محمد صلى الله علیه وآله مبعوث کند ..

  آدرس حدیث:


* : فتن السلیلی : على ما فی ملاحم ابن طاووس .
* : مقاتل الطالبین : ص 43 - 44 - فحدثنی محمد بن الحسین الأشنانی وعلی بن العباس المقانعی قالا : حدثنا عباد بنیعقوب قال : أخبرنا عمرو بن ثابت ، عن الحسن بن حکم ، عن عدی بن ثابت ، عن سفیان بنأبی لیلى ، وحدثنی محمد بن أحمد أبو عبید قال : حدثنا الفضل بن الحسن المصری قال : حدثنا محمد بن عمرویه قال : حدثنا مکی بن إبراهیم ، قال حدثنا السری بن إسماعیل ،عن الشعبی ، عن سفیان بن أبی لیلى دخل حدیث بعضهم فی حدیث بعض وأکثر اللفظ لأبیعبیدة قال : أتیت الحسن بن علی حین بایع معاویة فوجدته بفناء داره وعنده رهط فقلت : السلام علیک یا مذل المؤمنین فقال : -
* : ابن أبی الحدید : ج 16 ص 44 - عن أبیالفرج بسندیه مع تقدیم وتأخیر ، وفی سنده محمد بن أحمد بن عبید بدل محمد بن أحمدأبو عبید . والبصری بدل المصری . وابن عمرو بدل محمد بن عمرویه ، والاشناندانی بدلالأشنانی . وفیه ( . . قلت . . إلى اللعین ابن آکلة . . جمع الله علیک أمر ) .
* : ملاحم ابن طاووس : ص 109 ب 17 - ملخصا عن کتاب الفتن للسلیلی فی عذر مولانا الحسنعلیه السلام فی صلح معاویة وبشارته بالمهدی ، ذکر بإسناده عن الشعبی عن سفیان بنأبی لیلی : - کما فی مقاتل الطالبین بتفاوت وفیه ( . . إنزل یا سفیان ولا تعجل . . کیف قلت یا سفیان ، قال : قلت السلام علیک یا أمیر المؤمنین ، قال وما ذکرک لهذا ؟فذکرت الذی کان من ترکه للقتال ورجوعه إلى المدینة ، قال یا سفیان حملنی علیه أنیسمعت علیا علیه السلام یقول لا تذهب اللیالی . . تجمع هذه . . واسع السرب . . فیالأرض عاذر ولا فی السماء ناصر . . فنودی بالصلاة ، فقال : هل لک یا سفیان فیالمسجد ؟ ، قال : قلت : نعم فخرجنا نمشی حتى مررنا على حالب له یحلب ناقة له . . وسقانی وقال : ما جاء بک یا سفیان . . الحوض من أهل بیتی . . من أمتی وسوى بینإصبعیه کهاتین ولو . . کهاتین ما لأحدهما فضل على الاخر أبشر ) .
* : البحار : ج 44ص 59 ب 19 ح 7 - عن ابن أبی الحدید بسندیه ، وفیه ( أبی عمرویه بدل ابن عمروالأشنانی بدل الاشناندانی ) وفیه ( . . ما جر هذا منک . . فقمنا إلى . . ) .
* : العوالم : ج 16 ص 178 ب 3 ح 8 - عن ابن أبی الحدید بسندیه ، وفی سنده ( محمد بنأحمد أبو عبید بدل محمد بن أحمد بن عبید ، وأبی عروبة بدل ابن عمرو ، وعلی بنإبراهیم بدل مکی بن إبراهیم . وسفیان بن اللیل بدل سفیان بن أبی لیلى ،والاشبابدانی بدل الاشناندانی ) وفیه ( . . جمع الله علیک أمر الناس . حتى یجمع أمرهذه . فقمنا إلى . . )

حدیث شماره:22

  متن روایت:


لا یکون الأمر الذی ینتظر حتى یبرأ بعضکم من بعض ویتفل بعضکم فی وجوه بعض فیشهدبعضکم عن بعض بالکفر ، ویلعن بعضکم بعضا . فقلت له ما فی ذلک الزمان من خیر ، فقالالحسین ( الحسن ) علیه السلام : الخیر کله فی ذلک الزمان یقوم قائمنا ، ویدفع ذلککله

  ترجمه:


مسکین رحال از على بن ابى مغیره ، از عمیره دختر نفیل روایت کرده که گفت : از امامحسن یا امام حسین علیه السلام است که فرمود : امرى را که منتظر آن هستید ( قیام حضرت مهدى علیه السلام ) واقع نخواهد شد تا آنکه بعضى از شما از برخى دیگر دورىجسته وبرخى به صورت بعض دیگر آب دهان مىاندازند وبعضى ، برخى دیگر را تکفیر مىکنند وبعضى بعض دیگر را لعنت مى نمایند . راوى مى گوید عرض کردم : بنابر این در آن زماناز خیر خبرى نخواهد بود ؟ حضرت فرمود : آن زمان خیر وجود خواهد داشت چون حضرت قائم علیه السلام قیام کند ، تمام آن کارها را از بین خواهد برد .

  آدرس حدیث:


* : الفضل بن شاذان : کما فی غیبة الطوسی .
* : النعمانی ( الطبعة القدیمة ) : ص 109 ب 12 - حدثنا أحمد بن محمد بن سعید ، قال : حدثنا القاسم بن محمد بن الحسین بنحازم ، قال : حدثنا عبیس بن هشام ، عن عبد الله بن جبلة ، عن مسکین الرحال ، عن علیبن أبی المغیرة ، عن عمیرة بنت نفیل ، قالت سمعت الحسن ( الحسین ) بن علی علیهماالسلام یقول : - . . ( وفی طبعة مکتبة الصدوق ص 205 ب 12 ح 9 - عن الحسین بن علی) .
* : غیبة الطوسی : ص 267 - وعنه ( الفضل بن شاذان ) عن عبد الله بن جبلة ، عنأبی عمار ، عن علی بن أبی المغیرة ، عن عبد الله بن شریک العامری ، عن عمیرة بننفیل قالت : سمعت الحسن بن علی علیهما السلام یقول : - کما فی النعمانی بتفاوتوتقدیم وتأخیر . وفیه ( . . تنتظرون . . من بعض . . فی وجه بعض . . قلت ما فی ذلکخیر . . فیرفع ) .
* : الخرائج : ج 3 ص 1153 ب 20 ح 59 - کما فی غیبة الطوسیبتفاوت یسیر ، مرسلا عن الحسن بن علی علیه السلام : - وفیه ( . . قیل ما فی . . ) .
* : عقد الدرر : ص 63 ب 4 ف 1 - کما فی غیبة الطوسی بتفاوت وتقدیم وتأخیر ،مرسلا عن أبی عبد الله الحسین بن علی علیه السلام قال : - وفیه ( . . ینتظرون - یعنی ظهور المهدی علیه السلام - یتبرأ . . من بعض . . فقلت : ما فی ذلک الزمان منخیر فقال علیه السلام . . یخرج المهدی ، فیرفع) .
* : منتخب الأنوار المضیئة : ص 30 ف 3 - کما فی غیبة الطوسی بتفاوت یسیر مرسلا عن الحسن بن علی علیه السلام.
* : إثبات الهداة : ج 3 ص 726 ب 34 ف 6 ح 48 - عن غیبة الطوسی ، بتفاوت یسیرفی سنده ومتنه .
* : البحار : ج 52 ص 211 ب 25 ح 58 - عن غیبة الطوسی ، وفیه ( سمعت بنت الحسن بن علی . . ) والظاهر أنه تصحیف .
* : بشارة الاسلام : ص 81 ب 3 - عن غیبة النعمانی ، وغیبة الطوسی .
وفی : ص 82 - عن عقد الدرر .
* : منتخبالأثر : ص 426 ف 6 ب 2 ح 2 - عن غیبة النعمانی ، وغیبة الطوسی ، والخرایج .

حدیث شماره:23

  متن روایت:


ویحکم ما تدرون ما عملت ، والله الذی عملت خیر لشیعتی مما طلعت - علیه الشمس أوغربت ألا تعلمون أننی إمامکم مفترض الطاعة علیکم ، وأحد سیدی شباب أهل الجنة بنص منرسول الله صلى الله علیه وآله علی ؟ قالوا : بلى . قال : أما علمتم أن الخضر علیهالسلام لما خرق السفینة وأقام الجدار وقتل الغلام ، کان ذلک سخطا لموسى بن عمران إذخفی علیه وجه الحکمة فی ذلک ، وکان ذلک عند الله تعالى ذکره حکمة وصوابا ؟ أماعلمتم أنه ما منا أحد إلا ویقع فی عنقه بیعة لطاغیة زمانه إلا القائم الذی یصلى روحالله عیسى بن مریم خلفه ؟ فإن الله عز وجل یخفی ولادته ، ویغیب شخصه لئلا یکون لاحدفی عنقه بیعة إذا خرج ، ذلک التاسع من ولد أخی الحسین ابن سیدة الإماء ، یطیل اللهعمره فی غیبته ، ثم یظهره بقدرته فی صوره شاب دون أربعین سنة ، وذلک لیعلم أن اللهعلى کل شئ قدیر

  ترجمه:


حنان بن سدیر ، از پدرش ، از جدش ، از ابو سعید عقیصا روایت کرده که گفت : امام حسنعلیه السلام در پاسخ مردم که به صلح آنحضرت اعتراض داشتند ، فرمود : واى بر شما ، چه مىدانید که من چه کردم . بخدا سوگند آنچه را که انجام داده ام براى شیعیانم بهتراز همهء آنچیزهائى است که خورشید بر آنها تابیده وغروب کرده ، آیا نمىدانید که من امام شما بوده و اطاعت من بر شما واجب است ومن به تصریح رسول الله صلى علیه وآلهیکى از دو سرور وآقاى جوانان بهشت مىباشم ؟ عرض کردند : آرى . . حضرت فرمود : آیا مى دانید که کارهاى حضرت خضر علیه السلام هنگامیکه کشتى را سوراخ کرد . ودیوار راساخت و نوجوانى را کشت ، باعث خشم وغضب حضرت موسى بن عمران شد ، زیرا حکمت آن اعمالبر او پوشیده بوده در حالیکه حکمت وصحت آنها نزد پروردگار روشن ومعلوم بود . آیا نمى دانید که هیچکس از ما نخواهد بود جز آنکه بیعت حاکم و طاغوت زمان بر گردن اومىباشد جز حضرت قائم علیه السلام که روح الله عیسى بن مریم پشت سرش نماز خواهد گذاشت - خداوند متعال ولادت او را مخفیانه وشخص او را غائب قرار داده تا آنکه بیعتهیچکس بر عهده او هنگام قیام نباشد آنحضرت نهمین فرزند برادرم حسین      ( علیه السلام) فرزند بهترین کنیزان مىباشد خداوند ، عمر او را در غیبت طولانى قرار داده سپس اورا به قدرت خود به صورت جوانى کمتر از چهل سال ظاهرى مىسازد براى اینکه بداندخداوند بر هر چیزى توانا مىباشد .

 

  آدرس حدیث:


* : کمال الدین : ج 1 ص 315 ب 29 ح 2 - حدثنا المظفر بن جعفر بن المظفر العلویالسمرقندی رضی الله عنه قال : حدثنا جعفر بن محمد بن مسعود ، عن أبیه قال : حدثناجبرئیل بن أحمد ، عن موسى بن جعفر البغدادی قال : حدثنی الحسن بن محمد الصیرفی ، عنحنان بن سدیر ، عن أبیه سدیر بن حکیم ، عن أبیه ، عن أبی سعید عقیصا قال : لما صالحالحسن بن علی علیهما السلام معاویة بن أبی سفیان دخل علیه الناس فلامه بعضهم علىبیعته ، فقال علیه السلام -
* : کفایة الأثر : ص 224 - 225 - کما فی کمال الدین، بتفاوت یسیر ، عن الصدوق بسنده .
* : إعلام الورى : ص 401 ب 2 ف 2 - عن کمالالدین .
* : الاحتجاج : ص 289 - کما فی کمال الدین بتفاوت یسیر ، مرسلا عن حنانبن سدیر ، عن أبیه سدیر ، عن أبیه ، عن أبی سعید عقیصی قال : -
* : کشف الغمة :ج 3 ص 311 - 312 - عن إعلام الورى .
* : العدد القویة : ص 71 ح 111 - بعضه ،مرسلا عن الحسن علیه السلام : -
* : إثبات الهداة : ج 3 ص 465 ب 32 ف 5 ح 119 - عن کمال الدین بتفاوت یسیر من قوله ( أما علمتم ) وقال : ( ورواه علی بن محمدالخزاز القمی فی کتاب الکفایة عن ابن بابویه بالاسناد ، وروى الطبرسی فی کتابالاحتجاج عن حنان بن سدیر نحوه ( .
* : الایقاظ من الهجعة : ص 326 ب 10 ح 38 - بعضه ، عن کمال الدین .
* : غایة المرام : ص 205 ب 25 ح 50 - کما فی کمال الدینبتفاوت یسیر ، عن ابن بابویه ، وفیه ( . . إلى إمامکم . . ورضوانا) .
* : البحار : ج 14 ص 349 ب 24 ح 12 - بعضه ، عن إعلام الورى .
وفی : ج 44 ص 19 ب 18ح 3 - عن الاحتجاج ، وأشار إلى مثله عن کمال الدین .
وفی : ج 51 ص 132 ب 3 ح 1 - عن کمال الدین بتفاوت یسیر ، وأشار إلى مثله عن الاحتجاج :
وفی : ج 52 ص 279 ب 26ح 3 - بعضه عن الاحتجاج .
* : منتخب الأثر : ص 206 ف 2 ب 10 ح 6 - عن کمالالدین ، وأشار إلى مثله عن کفایة الأثر .

حدیث شماره:588

  متن روایت:

الأئمة عدد نقباء بنی إسرائیل ، ومنا مهدی هذه الأمة

  ترجمه:

حضرت امام حسن بن علی علیه السلام فرمودند: تعداد ائمه همان تعداد نقبای بنی اسرائیل است و ازماست مهدی این امت.

  آدرس حدیث:

* : کفایة الأثر : ص 224 - حدثنا الحسین بن علی رحمه الله ( قال : حدثنا هارون بن موسى قال : حدثنا محمد بن همام ) قال : حدثنی جعفر بن ( محمد بن ) مالک الفزاری قال : حدثنی الحصین ( بن ) علی ( عن ) فرات بن أحنف ، عن جابر بن یزید الجعفی ، عن محمد بن علی الباقر ، عن علی بن الحسین زین العابدین قال : قال الحسن بن علی علیهما السلام : -
* : إثبات الهداة : ج 1 ص 599 ب 9 ف 27 ح 570 - عن کفایة الأثر وفیه ( الأئمة بعد رسول الله( .
* : البحار : ج 36 ص 383 ب 43 ح 2 - عن کفایة الأثر ، وفیه ( الأئمة ( بعد رسول الله صلى الله علیه وآله (( .
* : العوالم : ج 15 الجزء 3 ص 355 ب 3 ح 3 - عن کفایة الأثر ، وفیه ( الأئمة ( بعد رسول الله صلى الله علیه وآله)) .
* : منتخب الأثر : ص 53 ف 2 ب 1 ح 21 - عن کفایة الأثر